خورشید تباران


استقلال ، آزادی ، عـدالت اجتماعی

شعر کلاسیک از . میراسماعیل جباری نژاد ، م - اُدلی
ساکن کانادا - تورنتو ، تولد ، تبریز ، محله خیابان ( کلانتر کوچه ) رانده شده وطن
با مضامین ، 1 - ملی و میهنی، رزمی 2 - عاشقانه و عارفانه 3 - جلوه های طبیعت و خلقت 4- مناسبت ها ی ویژ ه
لطفا برای خواندن اشعار صفحات بعد در پانین صفحه در قسمت مستطیل بنفش روی
older post
کلیک فرمائید و همینطور تا آخر


Classic
poetry - in persian
1 - Heroic verse and Revolution 2 - Beauty of Nature and Creation 3 - Lyric Poetry......
miresmaeil jabarinezhad ( mim - odly)

**CANADA - TORONTO

1 -
Independence
2 - Freedom ( Liberty ) 3 - Social Justice For Iran


Monday, October 29, 2012

میراسماعیل جباری نژاد - سه رباعی برای خواهرم نسرین و آزاده



* تقدیم به دو خواهرعزیزم ، نسرین و آزاده

به خواهر عزیزم نسرین

* گل نسرین *

این شاخه گل که نام او « نسرین » است
چون شوکت ماه و جلوه ی پروین است
نه زنبق و نه ، بنفشه در بستان است
او نازترین گل ِ جهان « نسرین» است

ناز ترین گل جهان *

این گل که چنین ، بهار عـطر آگین است
دلچسب تر از نسیم فروردین است
هم لاله و هم ، شقایق «تبریزی » است
هم نازترین گل جهان نسرین است

به خواهر دلبندم « آزاده » عزیز و به چشمان همیشه گریانش

* فاصله ها *

بشکسته ز غم ساغر گلباده من
پژمرده چو گل ، قامت افتاده من
در پیچ و خم ِ فاصله ها می گردند
چشمان تر ِ خواهر « آزاده » من

میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی

Thursday, October 11, 2012

miresmaeil jabarinezhad الهه ی عشق ،


* ا لـهـه ی عـشـق *


باده نابی و در سا غـر جا نی حا فـظ
دل بی تا ب مرا تا ب و توانـی حا فـظ


گلشن سبـز غـزل را گل یـکـد ا نه توئی
تو گل سر سبـد با غ بیا نی حا فـظ


جوشش چـشـمه توئی در تپـش نبض بها ر
نـکهـت گل ز کران تا به کرا نی حا فـظ

تن بی روح مرا نـقـش مسیحا ئی توست
دل بی جان مرا جان جهـا نی حا فـظ

شور مستی من از جام غـزل ها ی تو باد
باده کهنه مگر در خـم جا نی حا فـظ ؟

آ تـشیـن درد مرا در دل آ تـشکـده ام
بارش نـقـر ه ای ا بـر گرانی حا فـظ

گل خـورشید توئی در ا فـق سبـز خیا ل
روشنی بخش دل و روح و روانی حا فـظ

بوسـتـا ن غـزلت سبز ترین گلشن عـشق
گلشن عـشق ترا نیست خـز ا نی حا فـظ

سوسن گلشن عـشـقی به بهاران هـنـر
عـشق را معنی ده گونه زبا نی حا فـظ

تـو پیا م آ ور عـشـقی و لسان ا لغـیبی
وه . که از قـد رت دادار نشا نی حا فـظ

شور آ وا ز تو بر پـرده ا فلاک نشست
جاودان شـهـره ی هـر دور و زمانی حا فـظ

تو هما ن خـضری وآن زنده جاوید تو ئی
روح خورشیدی و در کون و مکانی حافظ

منظری خوش ز جنان است مرا گر به خیال
تو همان منظره ی با غ جـنـا نی حا فـظ

چشمه عشق تو در سینه « اُ د لـیست» روان
ای خوش آن دم که مرا ورد زبا نی حا فـظ

میـر اسما عـیـل جـبـا ری نژاد
م - ا ُ د لی

ا ُ د لی = به معنی آ تشین در زبان شیرین آ ذربایجان

Tuesday, October 9, 2012

میراسماعیل جباری نژاد * قافله سالار هنر * ****



قصیده جدید

* آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع
آتش آن است که در خرمن پروانه زدند
                                     حافظ

به شمس پر فروغ آسمان شعر وادب
 شمس الدین محمد خواجه حافظ شیرازی
به مناسبت روزبزرگداشت  شاعر شاعران خواجه حافظ شیرازی
و تقدیم به همه دوستان شعر دوست و هنر دوست
 ***
در شمار ار چه نیاورد کسی حافظ را
شکر  کان محنت بی حد و شمار آخر شد
                               حافظ 

*  قافله سالار هنر  *

توئی آن چهچه ی بلبل گلزار هنر
طوطی خوش سخن جنگل اسرار هنر

شده دیوان تو سرسبزترین گلشن عشق
به گل ِ شعر تو آذین شده رخسار هنر

غزلت ترجمه ساده عشق ازلی ست
که شده دکلمه در صحنه تالار هنر

مشق عشقم همه از کلک زر افشان تو باد
تا کَشم نغمه ای از حنجره ی تار هنـر

سوسنستانی و با نغمه مرغان سحر
و فریـبائی ِ هر نرگس خمار هنر

ده زبان سوسن آزاده ی سبز ادبی
که شدی یکه سخنگوی چمن زار هنر

خوش تر از دسته گل یاسمنی در چمنی
که دهی رایحه بر پهنه گلبار هنر

و غزال غزل سینه کش کوه ادب
خوش ترین منظره در منظر کهسار هنر

عطر سکر آور عشقی به گلستان ادب
و گل آویز خوش  ِ طره طرار هنـر

خلوتم پر شده با شور غزل های شما
ای تو دل چسب ترین نغمه سیتار هنر


تاج زرین غزل نور فشان قرن به قرن
هم چنان جلوه کنان بر سر سردار هنر

خیز نیلوفر شعر ِ تو به نازم ، ای گل
که کَشد سبزی عشق تا سر دیوار هنر

فوج مرغان چمن این همه شوریده سران
جرعه نوشان خوش نرگس خَمار هنر

سبد پر گل باغ غزلی عطر افشان
و به بازار ادب شاعر عطار هنر

مانده در لوح زمان نقش دلآرائی تو
شده سر خط وفا ، این همه آثار هنر

چشمه شعر و شعوری وسرود خوش عشق
شاهکاره ، همه آثار تو در کار هنر

چلچراغ غزلت نور فشانی ابدی است 
واژه در واژه چراغ است به طومار هنر

شده تن پوش تنت ، مخمل گلدوزی عشق
که دهد جلوه براین پیکر گلـدار هنر

کاروان ره عشق آمده پا بوسی تو
قافله  قافله  ، ای قافله سالار هنر

شده آرامگه ات قبله رندان جهان
بشنو چاووشی عشق از لب زوار هنر

تاج خورشیدی سلطان غزل  تابان باد
تا به ریزد زری از نور به دربار هنر

مانده در دائره ی شعر دلآویز شما
هم چنان چرخ زنان چرخه پر گار هنر

به ثنای تو نویسم غزل  پر هنری 
تا شوم قطره ای از جارش جوبار هنر

عصر ما خواجه همان عصر ستم دینی توست
که زنندآتش کین بر تن گلدار هنر

سر هر شاعر آزاده شیرین سخنی
شود آویزه صد حلقه خونبار هنر


شده ناموس هنر محرم نامحرم عشق
همه اغیار دغل باز شده یار هنر

حرم پاک ادب بزمگه بی ادبان
آه از این بی خردان ِ شر و اغیار هنر

سر هر کوچه شعر و لب هر کوی ادب
دسته در دسته ببین گله بیمار هنر

این همه بی هنران فخر زمانند ، اگر
همه فردا چو خسی روی لجن زار هنر

به پشیزی نخرم هر اثر بی هنری
گر شود شاخ نبات سر ِ بازار هنر

سر ِ بازار زمان دسته گل کاغذی اند
این همه خاک و خس و هم لجن وخار هنر

آخر ای حافظ شیراز از آن عصر ستم
تو بماندی و غزل های گران بار هنـر

گر تو شاهنشه عشقی به سرت تاج غزل
منم آن حافظ « اُدلی » دل دربار هنر


میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی

پا نویس ها
اُدلی = به معنی آتشین در زبان شیرین آذری 
سوسن = گل ده زبان و سخنگو در ادبیات فارسی
کلک =  قلم  = خامه
غزال = آهو
سکرآور= مستی بخش 
سیتار = از آلات موسیقی هند که نوائی جانسوز دارد 
ثنا = مدح =  وصف
طومار = نامه دراز = دفتر = صحیفه
خمار  ( خممار ) =  می فروش
چاووش = پیش رو  آواز خوان  کاروان ویا قافله ای که به زیارت می روند 
چرخه = هر چیز که شبیه چرخ باشد  ،  گردش روزگار ، آسمان( در قالب کنایه )
پشیز = پول کم ارزش = سکه سیاه مسی
 شر = بد کار - فاسد
اغیار = دیگران  = بیگانگان
حافظ = دربان = نگهبان = از بر دارنده و حفظ کننده
میراسماعیل جباری نژاد
م - آدلی